Saturday, January 3, 2015

[Editorial Liner] The Social Media


   The social media has a great impact to the human society. Not only did it change the way people communicate and share information, but also it is slowly fixing our perceptions and making us follow trends blindly.

Is Social Networking Making Your Life Really Social?


   Social Networking, with its constantly changing platform, has become popular during the past few years. Networking sites such as facebook and twitter serve the basic purpose of bringing families and friends together and may also further expand to connecting with people around the world.  Yet, many people may have misused this medium of communication. Are we really using this for social interacting?

   Social Networking undoubtedly has its advantages, but it has its own bad features. Millions of people around the world are engrossed to these networking mediums thus spending more time on social networking sites than doing actual productive things.  By divulging in virtual interaction, people are starting to interact less when it comes to face-to-face communication. Ironically, instead of talking to the people around, people browse for social networking sites in their devices for “social interaction”. These very networks are ruining interpersonal relationships between people. However, social networking also contains a lot of potential and benefits. Social Networking focuses on building social relations among people who share similar interests, activities, or real-life connections. These social networking sites allow users to share their ideas and activities within individual networks.

   There are many ways in which social networking may have changed our lives for the better or for the worst.  The core problem is just how people use these medium of communications. It is up to the person using these social networking sites if they will be taken away by the trend and lose touch with reality or be creative in using these platforms. Therefore, is social networking making your life really social?


Friday, August 15, 2014

How Does Climate Affect the Lifestyle of the Asians?


   The climate is the basis of culture and economy of the countries in Asia. For instance, climate alters the appearance and shape of the land. This affects the kind of agriculture; crops, farming and vegetation. Climate affects the ecology of a country as well as the health and the kind of work the people do in Asia. Climate will mostly affect the Asian society. Lastly, because of the reason that the Asian countries are almost close to various bodies of water, the effects of climate will also include the type of water and environmental problems the Asian countries are experiencing.

Examples/Significance of Inertia in Our Life


   Inertia plays an important concept that explains why objects move as they do. If a stopped car is hit by a moving car from behind, the passengers inside may experience whiplash as a result of the body moving forward but the head lagging behind. The head is experiencing inertia. Another application of inertia can be observe in a sports field. The reason why an athlete runs before taking a long jump is to bring him in the state of motion and makes it easier for him to take a long jump. When you stir coffee and stop, the swirling motion continues due to inertia also. 

Paano Tayo Nagkaroon ng Kalayaan?

Maikling Buod ng Kasaysayan ng Pilipinas

“Ang Katamaran ng mga Pilipino” ni Dr. Jose P. Rizal


   Ang matutunghayan ay isang lagom sa Tagalog ng sanaysay na “La Indolencia de los Filipinos,” na nalathala sa La Solidaridad mula noong Hulyo 15 hanggang Setyembre 15, 1890. Ang sanaysay na ito’y isinulat ni Rizal sa ikalawang pagtungo niya sa Europa. Isinulat niya ito bilang tugon sa paulit-ulit na upasala sa mga Pilipino na sila’y mga tamad. Ang upasalang ito’y hindi tinutulan ni Jose Rizal sa kaniyang sanaysay. Manapa’y inamin nga niya ang pag-aangkin ng katamaran ng kaniyang mga kababayan. At sa pag-amin niyang iyan ay nagbigay siya ng mga matuwid kung bakit ang mga Pilipino ay masasabi ngang tamad. Narito ang kaniyang mga matuwid.

   Ang pangunahing sanhi ay ang mainit na singaw ng panahon. Kahit na ang mga banyagang nandarayuhan sa Pilipinas buhat sa mga bayang malamig ang klima ay nagiging tamad pagdating dito at ayaw humawak ng mabibigat na gawain. Sa bayang mainit ang panahon, kahit hindi kumilos ang isang tao, siya’y pinagpapawisan at hindi mapalagay. Wika pa ni Rizal: Ang mga Europeong naninirahan sa Pilipinas ay nangangailangan pa ng mga tagapaypay at tagahugot ng sapatos, at hindi nagsisipaglakad kundi laging lulan ng kanilang karwahe, gayong masasarap ang kanilang kinakain at ginhawa ang kanilang kabuhayan. Sila’y malaya, ang bunga ng kanilang mga pagsisikap ay para sa kanilang sarili, may pag-asa sa kinabukasan, at iginagalang ng madla. Ang abang katutubo, ang tamad na katutubo ay kulang sa pagkain, walang inaasahan sa araw ng bukas, ang bunga ng kanilang pagod ay sa iba napupunta, at kinukuha sila sa paggawang sapilitan.

   Sinasabing ang mga Europeo ay nahihirapan sa mga bayang mainit ang singaw ng panahon palibhasa’y hindi sila hirati sa gayong klima, kaya’t karampatan lamang na dulutan sila ng balanang makapagpapaginhawa sa kanilang kalagayan. Datapuwa’t ang wika nga ni Rizal, ang isang tao’y maaaring mabuhay kahit saan kung sisikapin lamang niyang ibagay ang kanyang sarili sa hinihingi ng pangangailangan.

   Ang sikap at pagkukusa ay nawala sa mga Pilipino dahil din sa kagagawan ng mga Kastila. Ang mga Pilipino, nang bago dumating ang mga Kastila ay ginhawa sa kanilang kabuhayan, nakikipagkalakalan sila sa Tsina at iba pang mga bansa, at hinaharap nila ang pagsasaka, pagmamanukan, paghabi ng damit at iba pa. Kaya’t mapagkikilalang nang wala pa rito ang mga Kastila, ang mga Pilipino bagaman ang mga pangangailangan nila’y hindi naman marami, ay hindi mga mapagpabayang gaya ngayon.

   Ang lahat ng industriya at pati na ang pagsasaka ay napabayaan sapagkat ang mga Pilipino’y hindi makapagtanggol laban sa pananalakay ng mga mandarambong buhat sa Mindanaw at Sulu. Paano’y ayaw pahintulutang makapag-ingat ng mga baril at iba pang sandata ang mga Pilipinong naiiwan sa bayan habang ang iba’y wala at kasama sa mga pandarayuhang walang kabuluhan. Nang panahon ng Kastila’y maraming digma at kaguluhan sa loob ng bayan at maraming ipinapapatay. Isinalaysay ni Rizal ang nangyari sa isang pulong malapit sa Sebu, na halos nawalan ng tao sapagkat madaling nangabihag ng mga piratang buhat sa Sulu palibhasa’y walang sukat maipananggol sa sarili.

   Ang pagsasaka’y napabayaan dahil pa rin sa sapilitang paggawa na ipinatutupad ng pamahalaan. Dahil sa maraming pandarayuhang ginagawa ng mga Kastila, kailangan ang walang tigil na paggawa ng mga barko, kaya’t maraming Pilipino ang pinapagpuputol nila ng mga kahoy sa gubat upang magamit. Wala tuloy katiyakan ang kabuhayan ng mga tao kaya’t naging mga mapagpabaya. Tungkol dito’y sinipi ni Rizal si Morga na nagsabi (sa kanyang Sucesos) na halos nakalimutan na ng mga katutubo ang pagsasaka, pagmamanukan, ang paghabi, na dati nilang ginagawa noong sila’y mga pagano pa hanggang sa mga ilang taon pa pagkatapos ng pagsakop. Iyan ang naging bunga ng tatlumpu’t dalawang taon ng sapilitang paggawa na ipinataw sa mga Pilipino.

   Ang pamahalaa’y walang dulot na pampasigla upang ang mga tao ay mahikayat na gumawa. Pinatamlay ng mga Kastila ang pakikipagkalakalan sa mga bansang malaya, gaya ng Siam, Cambodia, at Hapon, kaya’t humina ang pagluluwas ng mga produktong Pilipino at ang industriya ay hindi umunlad. Ang Pilipino’y hindi maaaring gumawa sa kanilang bukid kung walang pahintulot ng pamahalaan.

   Bukod sa mga iyan, ang Pilipino’y hindi tumatanggap ng karampatang halaga sa kanilang mga produkto. Sinabi ni Rizal na alinsunod sa istorya, matapos alipinin ng mga encomendero ang mga Pilipino, sila’y pinagagawa para sa sarili nilang kapakinabangan, at ang iba nama’y pinipilit na sa kanila ipagbili ang inaani o produkto sa maliit na halaga at kung minsa’y wala pang bayad o kaya’y dinadaya sa pamamagitan ng mga maling timbangan at takalan.

   Alinsunod pa rin kay Rizal, ang lahat ng negosyo’y sinasarili ng gobernador, at sa halip pukawin ang mga Pilipino sa kanilang pagpapabaya, ang iniisip lamang niya’y ang kanyang kapakanan kaya’t sinusugpo ang ano mang makaaagaw niya sa mga pakinabang sa pangangalakal. Mga kung anu-anong kuskos-balungos sa pakikitungo sa pamahalaan, mga “kakuwanan” ng pulitika, mga kinakailangang panunuyo at “pakikisama,” mga pagreregalo, at ang ganap na pagwawalang-bahala sa kanilang kalagayan,- ang mga iyan ay naging pamatay-sigla sa paggawang kapaki-pakinabang.

   Nariyan pa ang halimbawang ipinamalas ng mga Kastila: pag-iwas sa pagpaparumi ng kamay sa paggawa, pagkuha ng maraming utusan sa bahay, na para bang alangan sa kanilang kalagayan ang magpatulo ng pawis, at ang pagkilos na animo’y kung sinong maginoo at panginoon na ipinaging palasak tuloy ng kasabihang “para kang Kastila,”- ang lahat ng iyan ay nagpunla sa kalooban ng mga Pilipino ng binhi ng katamaran at pagtanggi o pagkatakot sa mabibigat na gawain.

At ang wika pa ng mga Pilipino noon: “Bakit gagawa pa? Ang sabi ng kura ay hindi raw makapapasok sa kaharian ng langit ang taong mayaman.” Ang sugal ay binibigyan ng luwag, at ito’y isa pa ring nagpapalala ng katamaran.

   Ang Pilipino’y hindi binibigyan ng ano mang tulong na salapi o pautang upang maging puhunan. Kung may salapi man ang isang Pilipinong magsasaka, ang natitira, matapos bawasin ang buwis at iba pang impuwesto ay ipinambabayad naman niya sa kalmen, kandila, nobena, at iba pa.Kung ang mga pananim ay pinipinsala ng balang o ng bagyo, ang pamahalaan ay hindi nagbibigay ng ano mang tulong sa mga magsasaka, kaya ang mga ito ay inaalihan ng katamaran.Walang pampasiglang ibinibigay sa pagpapakadalubhasa. May isang Pilipinong nag-aral ng kimika sa Europa, ngunit hindi man lamang siya pinag-ukulan ng pansin.

   Ang katamara’y pinalulubha pang lalo ng di mabuting sistema ng edukasyon. Ganito ang wika ni Rizal:

   “Iminulat palibhasa sa halimbawa ng mapagbulay-bulay at tamad na pamumuhay ng mga monghe, ang mga katutubo nama’y walang ginawa kundi iukol ang kanilang buhay sa pagkakaloob ng kanilang salapi sa simbahan dahil sa inaasahang mga himala at iba pang kataka-takang bagay. Ang kanilang kalooban ay nagayuma; buhat sa pagkabata ay wala silang natutuhan kundi ang pagkilos na parang mga makina na hindi nalalaman ang buong kabagayan. Kataka-taka bang ang ganitong maling pagmumulat sa isip at kalooban ng isang bata ay magbunga ng kahambal-hambal na mga pagkakasalungatan? Iyang walang puknat na pagtutunggali ng isip at ng tungkulin… ay humantong sa pananamlay ng kanyang mga pagsisikap, at sa tulong ng init panahon, ang kaniyang walang katapusang pag-aatubili, ang kaniyang mga pag-aalinlangan ay siyang naging ugat ng kaniyang katamaran.”

   Ang sistema ng edukasyon, na isang kawil ng mga pagmamalupit, ay nagpatamlay sa halip na magpasigla sa Pilipino. Siya’y nagkaroon ng mababang pagkakilala sa sarili at pagwawalang-bahala sa paggawa.

   Ang isa pang nagpalala sa katamaran ng mga Pilipino ay ang kawalan nila ng damdamin bilang isang bansa palibhasa’y pinagkaitan sila ng karapatang makapagtatag ng mga samahan na magbibigay sa kanila ng pagkakataong magkaunawaan at magkaisang damdamin. Palibhasa nga’y walang bansang kinaaaniban, ang mga Pilipino’y hindi nagkaroon ng pagkabahala sa ano mang kahirapang dinaranas ng mga tao. Patay ang apoy ng kanilang pagsisikap, at walang sukat makaganyak sa kanila na mag-ukol ng panahon at sigla alang-alang sa kaunlaran at kasaganaan ng kanilang Bayan.

   Ang sabi ni Rizal: “Ang edukasyon ay siyang lupa, at ang kalayaan ay siyang araw, ng sangkatauhan. Kung walang edukasyon at walang kalayaan, walang pagbabagong maisasagawa, walang hakbang na makapagdudulot ng bungang ninanais.”





Saturday, March 1, 2014

Carbon Footprint

   A Carbon footprint is the total sets of greenhouse gas emissions caused by an organization, event, product or person. However, the total carbon footprint cannot be calculated because of the large amount of data required and the fact that carbon dioxide can be produced natural occurrences. Therefore, Wright, Kemp, and Williams of the journal Carbon Management have suggested a more practicable definition:

“A measure of total amount of carbon dioxide and methane emissions of a defined population, system or activity, considering all relevant sources, sinks and storage within the spatial and temporal boundary of the population, system or activity of interest. Calculated as carbon dioxide equivalent using the relevant 100-year global warming potential.”

   Greenhouse gases can be emitted through consumption and production of things such as food, fuels, etc. It can also be produced through transport and land clearance. There are many ways to produce greenhouse gases. Most of it are the things we do every day.

   An individual, nation, or organization’s carbon footprint can be measured by undertaking GHG emissions assessment or other calculative activities denoted as carbon accounting. Once the size of a carbon footprint is known, a strategy can be devised to reduce it. The key way to determine a carbon footprint is to look at the materials used to make the item. The larger the size of the material, the larger the footprint will be.

   There are people suggesting that the most effective way to decrease a carbon footprint is to either decrease the amount of energy needed for production or to decrease the dependence on carbon emitting fuels. At a young age, children should be taught how to reduce their own carbon footprint. As a student myself; I want to help in reducing the carbon footprint. Therefore I have researched and found out how to reduce carbon footprint in some simple ways:

  1. Conserve water.
  2. Switch of lights and computers when not in use.
  3. Reduce, reuse, recycle.
  4. Use compact fluorescent light bulbs.
  5. Eat healthy foods. Preferably vegetables because vegetables take much less energy to produce.
  6. Don’t waste food.
  7. Drive better.
  8. Properly insulate your home.
  9. Plant a tree.
  10. Use energy-saving items. 


   Such simple ways can help minimize the consumption of carbon in Earth. If people will cooperate and take action, our environment will be improved. We should all unite to make our world a better place! Let us all care about mother nature who gives us our daily needs: the land we walk on, the sea, trees, and more.

   About my own carbon footprint, there are times when I consume too much energy. The main reason is that I use my laptop and phone often. I am aware of this; therefore, I am trying to consume less time using my laptop and phone. Though, I fail at some point in the process. But I am trying to do my best in helping reduce carbon footprint. I don’t really have much problem about this case since I commute and walk to my home; I eat homemade foods, have energy-saving products at home and use a small amount of water every day. It’s just that I can’t help using gadgets. Habit, I guess? Anyway, I hope everyone will realize this and reflect too. People must be aware of what is happening to the world. Because whatever we do to nature, shall be done to ourselves. 

Wednesday, February 26, 2014

Components of Physical Fitness

What is Physical Fitness?


Physical fitness is the ability in which your body can deal with day to day tasks at varying difficulty levels and tempos. It's being able to do basic physical activities at an efficient rate in which your body works well to first do the exercises, but then also to recover from them and prepare energy for the next. And it is also to be able to be flexible enough to avoid or reduce the risks of injury and again to recover from them if they do come about.
_________________________________________________________________________________

  • Flexibility is the ability to be diverse in function. It is the ability to withstand all types of situations without being broken of failing. It is also the physical capacity of an individual to bend easily without breaking, or the ability of an individual to move his or her joints through a full range of motions. Flexibility helps individuals to stretch without straining themselves.

  • Strength is the property of being physically or mentally strong.
  • Speed is the ability to move quickly across the ground or move limbs rapidly to grab or throw.
  • Balance the even distribution of weight enabling someone or something to remain upright and steady.
  • Agility is the ability to rapidly change the body's momentum from one direction to another.
  • Cardiovascular is a health-related component of physical fitness that relates to ability of the circulatory and respiratory systems to supply oxygen during sustained physical activity.
  • Reaction Time is the time it takes for a person to react to a certain stimulus. 
  • Power refers to the ability of an athlete to exert maximum muscular contraction instantly in an explosive burst of movements.
  • Muscular Strength refers to the ability of a person to exert force on physical objects using muscles.